Ελληνικά


  • Ορισμενεσ σχεσεισ μεταξυ του κορονοϊου και του κρατουσ, Temps critiques

    Πρωτον, ο ιοσ και εμεισ Πρέπει να εκλάβουμε την πανδημία ως ένα συμβάν, ακριβώς όπως και εκείνο των Κίτρινων Γιλέκων, ακόμα και αν την υφιστάμεθα απολύτως, ενώ μπορεί να έχουμε την εντύπωση ότι είμαστε μέρος της. Είναι χαρακτηριστικό ενός συμβάντος, με την πλήρη έννοια, ότι, λόγω του απρόβλεπτου χαρακτήρα του, δημιουργεί ένα σοκ σαν αντίδραση που θέτει υπό αμφισβήτηση βεβαιότητες, ερωτήματα σχετικά με τη σχέση με την πραγματικότητα, το σχετικό και το απόλυτο, την εξουσία του είδους σε (...)

  • Οι δυναμεισ επιβολησ τησ ταξησ σε μια στιγμη μετασχηματισμων του κρατουσ, Temps critiques

    Η κατάσταση του ζητηματοσ Εάν προσεγγίζουμε το ζήτημα, πέρα από την επικαιρότητα του νόμου για την καθολική ασφάλεια, δεν έχει να κάνει με μια ιδιαίτερη προτίμηση για το θέμα, αλλά επειδή θεωρούμε απαραίτητο να προσδιορίσουμε τις σχέσεις και τις αρθρώσεις μεταξύ των τρεχόντων μετασχηματισμών του κράτους και των σχεδίων αναδιοργάνωσης των δυνάμεων της τάξης που τίθενται σε εφαρμογή παράλληλα με το νέο νομοσχέδιο. Πράγματι, οι δυνάμεις της τάξης δεν είναι μόνο ένας πυλώνας του κράτους, (...)

  • Κιτρινα γιλεκα, ενας αναλυτης της αναπαραγωγης των καπιταλιστικων κοινωνικων σχεσεων , Temps critiques

    Τώρα με μια εκ των υστέρων εξέταση, μπορούμε να αναρωτηθούμε τι σύνδεση μπορεί να διατηρεί ένα κίνημα όπως τα κίτρινα γιλέκα με αυτό που έχουμε ονομάσει «επανάσταση του κεφαλαίου». 1 Δεν μπορεί κανείς να πει ότι αυτό είναι προϊόν του κεφαλαίου, γιατί αυτό θα ήταν σχεδόν αφορισμός. Επίσης, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι πρόκειται για έκφραση κεφαλαίου, διότι η επανάσταση του κεφαλαίου δεν είναι ένα «υποκείμενο», αλλά μια διαδικασία δυνάμεων που τείνει προς αυτό που έχουμε ονομάσει (...)

  • Η νοσταλγία των κίτρινων γιλέκων για την Γαλλική Επανάσταση , Temps critiques

    Από τις πρώτες καταλήψεις των κυκλικών κόμβων, των διοδίων των αυτοκινητοδρόμων, των εμπορικών ζωνών, τις διαδηλώσεις των δρόμων και των πλατειών, τα εμβλήματα της Γαλλικής Επανάστασης είναι παρόντα και προωθούνται από τα Κίτρινα Γιλέκα. Οι τρίχρωμες σημαίες, τα φρυγικά σκουφιά, οι γκιλοτίνες και τα τραγούδια της Μασσαλιώτιδας έδωσαν τον τόνο και τον παλμό στις διάφορες μορφές αγώνα. Στις συναντήσεις και στα κοινωνικά δίκτυα κυκλοφορούν στρατηγικά συνθήματα και τρόποι πολιτικής δράσης, τα (...)

  • Μια κίτρινη φορεσιά που δημιουργεί κοινότητα , Temps critiques

    Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων φαίνεται να επιβεβαιώνει μια ρήξη με το ιστορικό νήμα των ταξικών αγώνων. Ήδη είχε ξεκινήσει παγκοσμίως με την Αραβική Άνοιξη, το κίνημα Occupy και τα κινήματα των πλατειών, τα οποία είχαν αρχίσει να κινητοποιούνται για αιτήματα ή διεκδικήσεις σχετικά με τις ελευθερίες, την ισότητα, τις συνθήκες διαβίωσης γενικότερα και την απασχόληση περισσότερο από ό, τι τις συνθήκες εργασίας. Για το λόγο αυτό, τα κινήματα αυτά απευθύνονταν πολύ περισσότερο στο κράτος απ’ (...)

  • Πρόλογος της δεύτερης έκδοσης του Άτομο, εξέγερση και τρομοκρατία, Jacques Wajnsztejn

    Jacques Wajnsztejn, Individu, révolte et terrorisme (Άτομο, εξέγερση και τρομοκρατία) , L’Harmattan, Temps critiques, 2010 I - το 1986-87 , όταν έγραψα την πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου που προσπαθεί να κάνει έναν απολογισμό της αποτυχίας της τελευταίας επαναστατικής επίθεσης της εποχής μας, του έδωσα τον τίτλο, "Άτομο, εξέγερση και τρομοκρατία». Με την ύστερη γνώση, και την ανάπτυξη νέων μορφών τρομοκρατίας, μου φαίνεται ότι ο γενικός όρος «τρομοκρατία» εκλαμβανόμενος ότι καλύπτει (...)

  • Κρατοσ δικτυο, δικτυο κρατων και παγκοσμια διακυβερνηση, Jacques Wajnsztejn

    Η μορφή του δικτύου που εμφανίζεται για παράδειγμα στην αύξηση της περιφερειοποίησης (το σχέδιο κράτος-Περιφέρεια και την ενίσχυση του ρόλου των τοπικών αρχών) με την εφαρμογή των σχεδίων για τις γειτονιές (DSQ, για τις «υποβαθμισμένες» γειτονιές, αλλά επίσης με την πρόσφατη εισαγωγή παντού των «συμβουλίων γειτονιάς»), τα ενωτικά σχέδια που εκπονούνται σε συνεργασία με τις δημόσιες εξουσίες, δεν σημαίνουν λιγότερη κρατική παρέμβαση, αλλά μια αναδιάρθρωση, αναδιάταξη των δραστηριοτήτων της, (...)

  • Κρατοσ-δικτυο και γενεση του κρατουσ: προκαταρκτικεσ σημειωσεισ, Jacques Guigou

    Ο πρώτος Λεβιάθαν δεν επαναστατικοποίησε τους υλικούς όρους της παραγωγής, διότι ήταν αυτός που τους θέσμισε. […] Ο πρώτος Λεβιάθαν επαναστατικοποίησε τους όρους της ίδιας της ύπαρξης, και όχι μόνο αυτούς του ανθρώπινου είδους αλλά και όλων των έμβιων όντων και της ίδιας της Μητέρας Γης. Fredy Perlman, Ενάντια στην Ιστορία, ενάντια στον Λεβιάθαν. (Against His-story, Against Leviathan) (1983) Προοθούμενη από το (σ.μ. περιοδικό) Temps critiques εδώ και δώδεκα χρόνια για (...)

  • Μερικές διευκρινισεισ για τον καπιταλισμό, το κεφάλαιο, την κεφαλαιοποιημενη κοινωνια, Temps critiques

    Η αξια ως αναπαρασταση Μέχρι την 1 η χιλιετία π.Χ., περίπου η ενσωμάτωση της οικονομίας και των θεσμών της αγοράς δεν υπάρχει στις ανθρώπινες κοινωνίες. Από την Αρχαιότητα στο Μεσαίωνα, η εργασία εξακολουθεί να είναι μια υπηρεσία συνδεδεμένη με ένα στάτους και συνήθως μια χαμηλότερη κοινωνική θέση. Η οικιακή οικονομία είναι μια τέχνη της δαπάνης για την ικανοποίηση των σταθερών ατομικών αναγκών. Η οικονομία αυτονομήθηκε από την οικιακή δραστηριότητα, γεγονός το οποίο δεν έγινε σε μια (...)

  • Μετα την επανασταση του κεφαλαιου, Jacques Wajnsztejn

    Το γιατι μιασ εκφρασησ Πέρα από τον κάπως προκλητικό τίτλο, ο όρος αντανακλά την ιστορική στιγμή από την οποία εμείς οι ίδιοι τοποθετούμαστε. Είναι αυτή της ήττας της τελευταίας παγκόσμιας επαναστατικής θύελλας των χρόνων 60-70. Αυτή η επίθεση έδειξε το απώτατο όριο του ταξικού και προλεταριακού χαρακτήρα της, ιδιαίτερα μετά το παράδειγμα του «θερμού Ιταλικού φθινοπώρου» (1969) και ταυτόχρονα το γεγονός ότι περιελήφθη ήδη η απαίτηση της επανάστασης με τίτλο ανθρώπινο, η κριτική της (...)

  • Πιανοντασ το νημα ορισμενων αναγνωσεων: Ισλαμισμός, φασισμός, σύγκρουση των πολιτισμών, θρησκειών…, Jacques Wajnsztejn

    Επειδή νομίζουν ότι βρίσκουν στον ακτιβιστικό Ισλαμισμό ένα προϊόν αντικατάστασης της παλιάς μαρξιστική εσχατολογία τους, ορισμένοι που υποστηρίζουν την Αριστερά ή την άκρα αριστερά, απορρίπτουν κάθε ανάλυση που συσχετίζει τον επιθετικό τζιχαντισμό και κυρίως την τρομοκρατία και την μουσουλμανική θρησκεία. Γι’ αυτούς όλα τα αίτια του φαινομένου είναι εξωτερικά προς το Ισλάμ, τις παραδόσεις του, την ιστορία και το παρόν του. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, επίσης, δεν μένουν πίσω αποφεύγοντας (...)

  • Για το «απο κοινου», Jacques Guigou, Jacques Wajnsztejn

    Είναι μια ιδέα αρκετά συνηθισμένη σήμερα, διότι, παρά την γενικότητά της, εκφράζει μια διάσταση διαχωρισμού της οποίας τα αποτελέσματα οδηγούν τα άτομα να μην κάνουν πλέον πραγματικά κοινωνία. Όπως έχουμε πει πολλές φορές, η κοινωνία των πολιτών δεν υπάρχει πλέον στην κεφαλαιοποιημένη κοινωνία. Επιπλέον, το «από κοινού» δεν μπορεί να εξομοιωθεί με την ανθρώπινη κοινότητα. Οι δύο έννοιες δεν έχουν ούτε την ίδια κοινωνική-ιστορική γένεση ούτε το ίδιο θεωρητικό και πρακτικό περιεχόμενο. Ας (...)

  • Για την πολιτικη του κεφαλαιου, Temps critiques

    Το κείμενο αυτό παρουσιάζει σε θεωρητική αντίστιξη των σημειώσεων της διάλεξης Το κεφάλαιο ως εξουσία και του άρθρου «Για να τελειώνουμε με τις θεωρίες της αξίας," σε αυτό το τεύχος. Γιατί να επιστρέψουμε σε αυτά τα δύο σημεία. Πιστεύουμε ότι αυτό πρέπει να γίνει επειδή ένας κύκλος έκλεισε. Πράγματι, ενώ η ανάπτυξη της αξίας, ιδίως από τον 19 ο αιώνα αντιστοιχούσε σε μια προοδευτική αυτονόμηση της οικονομίας (το «désenclavement » του Polanyi στο βιβλίο του La grande transformation) και (...)

  • Κράτος και κυριαρχία στην δοκιμασία της διεθνούς μετανάστευσης και του “Brexit”, Jacques Guigou, Jacques Wajnsztejn

    Η σημερινή κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται να απεικονίζει την γενικότερη σχετικά με το κράτος στην κεφαλαιοποιημένη κοινωνία στην πρόσφατη ανάλυσή μας που επικεντρώνεται στα τρία επίπεδα κυριαρχίας του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου. Μπορούμε να πούμε ότι το επίπεδο Ι, που είναι αυτό του υπερκαπιταλισμού και το οποίο είναι η κινητήρια δύναμη της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης, συναντά δυσκολίες. Όχι στο να επεκτείνει την επιρροή του, αλλά πρώτα απ’ όλα στο να διασφαλίσει μια (...)

  • Ισλαμικό κράτος ή δεσποτική κοινότητα, Jacques Guigou

    Το 2003, σχετικά με την Αλ Κάιντα, δείξαμε ότι η έννοια του πρωτο-κράτους που είχαν ήδη προωθήσει μερικοί για να περιγράψουν αυτό το νεφέλωμα της ισλαμικής τρομοκρατίας δεν ήταν κατάλληλη. Καθώς ήταν εξαρτημένη πάρα πολύ από το μοντέλο του έθνους- κράτους, ενώ αυτό παντού όχι μόνο αποδυναμώνεται, αλλά συχνά αποσυντίθεται από την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και την πολυπολική παγκόσμια εξουσία του κεφαλαίου, ήταν ήδη σαφές ότι οι ενέργειες της Αλ Κάιντα και των περιφερειακών συμμάχων της (...)

  • Το ανθρωπινο ειδοσ ειναι η αληθινη ανθρωπινη κοινοτητα, Temps critiques

    Γιατί παρεμβαινουμε; Κατ ’αρχάς, επειδή δεν είμαστε ούτε αδιάφοροι ούτε ξένοι προς αυτό που συνέβη, τη φρίκη του γεγονότος. Δεύτερον, επειδή θέλουμε να σηματοδοτήσουμε όχι την διαφορά μας, αλλά τον απόλυτο διαχωρισμό μας από την πλειοψηφία των αριστερίστικων φυλλαδίων ή κειμένων που εστιάζουν περισσότερο τις επιθέσεις τους όχι εναντίον των επιτιθεμένων ή αυτού που αντιπροσωπεύουν, αλλά εναντίον του γαλλικού κράτους, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψη τις πρόσφατες μεταμορφώσεις του εν λόγω (...)

  • Ανθρώπινη κοινότητα: μια κοινωνία χωρίς χρήματα, Bruno Signorelli

    Ο ορισμός μ’ ένα κάπως ακριβή τρόπο του τι είναι στην πραγματικότητα μια κοινωνία χωρίς κυριαρχία, χωρίς χρήματα που εγώ αποκαλώ "ανθρώπινη κοινότητα" ήταν πάντα ένα ευαίσθητο έργο. Παρ ’όλα αυτά, θα προσπαθήσω να εκφράσω αυτό με το οποίο θέλω να έρθουμε σε ρήξη για να τελειώσουμε με την καπιταλιστική κοινωνία που ορίζω με τον όρο «κεφαλαιοποιημένη κοινωνία" . Κατά την γνώμη μου υπάρχουν σημεία που είναι θεμελιώδη για να έρθουμε σε ρήξη με την κεφαλαιοποιημένη κοινωνία, αυτά είναι: Ο (...)

  • Μερικές παρατηρήσεις σχετικά με το σχέδιο συζήτησης γύρω από το ζήτημα ενός κόσμου χωρίς χρήματα, Jacques Wajnsztejn

    Αυτό το θέμα έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο πολλών κειμένων και συζητήσεων στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με επικεφαλείς ομάδες-περιοδικά όπως τα (Quatre millions de jeunes travailleurs) Τέσσερα εκατομμύρια νέοι εργαζόμενοι και το Κοινωνικός πόλεμος για να αναφέρουμε μερικά. Χωρίς να σχολιάσω άμεσα τις ιδέες που εκφράστηκαν εκείνη την εποχή μπορούμε ωστόσο να σημειώσουμε ότι το πλαίσιο μιας προχωρημένης εξέγερσης ενάντια στην γενική τάξη των πραγμάτων, πολύ περισσότερο στο διεθνές (...)

  • Ενάντια στο κράτος-έθνος, Jacques Wajnsztejn

    Είναι δύσκολο να αγνοηθεί η τωρινή αναμόχλευση των εθνικών, κοινοτιστικών και ταυτοποιητικών διεκδικήσεων. Επίσης είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό γιατί αυτή η αναμόχλευση παράγεται ακριβώς την ίδια στιγμή κατά την οποία η κοινωνική πραγματικότητα είναι όλο και περισσότερο διεθνοποιημένη, κατά την οποία οι πολιτικοί εθνικισμοί μοιάζουν να υποχωρούν (Ευρώπη ‘92) μπροστά από την αμείλικτη αφαιρετικότητα της παγκόσμιας οικονομικής πίεσης. Κατά την ίδια ακριβώς στιγμή που η παγκόσμια (...)

  • Διαδηλωσεισ κατα του πασου υγειασ … ενα μη κινημα?, Temps critiques

    Για το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων η απόφαση να πραγματοποιούν τις διαδηλώσεις τους τα Σάββατα κάθε άλλο παρά ασήμαντη είναι: σηματοδότησε την ρήξη με τη συνδικαλιστική και εργατική παράδοση, που πραγματοποιεί διαμαρτυρίες τις εργάσιμες ημέρες. Ωστόσο, αυτό που διακυβεύεται στην παρούσα υπόθεση δεν είναι «το κοινωνικό ζήτημα», αλλά ούτε και ένα ζήτημα κοινωνικών σχέσεων (sociétale). Σε αυτές τις διαμαρτυρίες, υπάρχει ένα είδος μη προσδιορισμένου αντικειμένου που απαιτεί αναγνώριση. Θα (...)